کتاب مقدس

کتاب مقدس

اوستا کتاب مقدس زردشتیان است که در طول زمان توسط موبدان زردشتی به خصوص تا دوره اسلام به آن اضافاتی شده و از صورت اولیه خود خارج شده است. ولی قسمتی که اثر مسلم زردشت است گات‌ها می‌باشد که اکنون در میان کتاب یسنا جای دارد

.

اوستای پیش از اسلام به بیست و یک نسک یا کتاب تقسیم می‌شد ولی پس از اسلام بسیاری از نسک‌‌های آن گم شده و اوستای موجود به شرح زیر به پنج کتاب تقسیم گردید

1-

:یسنا که به معنای نیایش است و سرودهای گات‌ها که قدیمی‌ترین قسمت کتاب اوستا است در این جزء قرار دارد، یسنا را 72 فصل است، گات‌ها مشتمل بر 17 سرود است که سراسر آن به نظم است.
2- یشت‌ها به معنای ستایش و قربانی دادن است و آن را 21 فصل است.
3- ویسبرد به معنای همه مردان و بزرگان دین است و 24 فصل دارد.
4- وندیداد یا وی‌دیوداد، به معنی قانون ضد دیو می‌باشد و آن را 22 فصل است.
5- خرده اوستا به معنای اوستای کوچک است که مشتمل بر دعاهای روزانه می‌باشد.

اوستا، الفبایی مخصوص و صدادار دارد که آن را دین دبیره می‌خوانند که به معنای خط دین است. زردشت پیامبر، آیین قبل از خود را اصلاح کرد و شرک ایران را در طریق یکتاپرستی رهبری کرد و اخلاق بزرگ تربیتی را عرضه داشت. دین زردشت عبارت است از پرستش خداوند متعال اهورامزدا یا اورمزد، آفریننده‌ای که نورانی، باعظمت، بسیار بزرگ، خوب و زیباست. خدایی که عقل کل بوده و شادی را تا نقاط دور می‌پراکند، او خداوند نور خداوند خلوص و حقیقت است. تمام مواهب ارزنده از اوست که سر آغاز آنها موهبت زندگی و همچنین جاودانگی است. هیچ خدایی در قدیم، جز یهوه تا این اندازه به توحید نزدیک نیست. خدایان درجه دوم آیین قدیم، در دین جدید قدرت خود را از دست می‌دهند. اهورامزدا را ایزدان و امشاسپندان یاری می‌کنند از نظر فلسفی مزدیسنا طرفدار اصالت دوگانگی است. در مقابل اصل نیکی اصل بدی انگره مینو است که زیان می‌رساند و به اهریمن مشهور است. از نظر زردشت وجود هر انسان پرمعنی و بی‌نهایت ارجمند است بنابراین اخلاقی پدیدار می‌گردد که منشا مذهبی دارد و تکالیف انسان را ارزش بسیار می‌بخشد، هرکس که در طریق اهورامزدا قدم بردارد، نیکوکار است و هرکسی موانعی ایجاد کند و با کامیابی راه حق را به تاخیر اندازد بدکار است. اولین وظیفه آدمی پرهیزگاری است و آن عبارت است از پذیرفتن آیین درست و اطلاع از دستورهای زردشت و ترغیب مردم به ایمان اهورامزدا، دومین وظیفه اخلاص و پیروی از راستی و درستی است. به زردشتی مومن سفارش شده است که هر چیزی را با وسواس پاک نگاه دارد. هر ظرف، اسباب و جامه‌ای که با کمترین تماس با پلیدی آلوده شده است، بی‌درنگ به کناری نهاده می‌شود و سپس تمامی شیء آلوده با مالش با خاک و آب آمیخته به ادرار گاو و یا در خاک کردن آن برای مدتی معین پاک و تطهیر می‌گردد. تف انداختن خاصه در حضور شخص دیگر عملی منکر است، حتی هوایی که با تنفس از ریه خارج می‌شود موجب نجاست است از این رو در عصر حاضر موبدان و روحانیون در هنگام افروختن آتش مقدس در آتشکده‌ها با دستارچه دهان را می‌بندند مبادا نفس پلید ایشان به آن عنصر پاک اصابت کند

.

مرسوم است که غالباً اوستا را با زند در یک‌جا آورده، زند اوستا می‌گویند، زند عبارت از تفسیری است به زبان پهلوی که در زمان ساسانیان بر اوستا نوشته شده است. پازند عبارت از شرحی است که برای زند نوشته‌اند و چون خواندن خط پهلوی دشواری بوده و به واسطه شباهت حروف به یکدیگر و وجود لغات آرامی موسوم به هزاروارش در آن زبان برای درست خواندن کتاب مقدس اوستا را به خط دین دبیره نوشته و به زبان دری ترجمه کرده‌اند و در حقیقت پازند شرح زند است به زبان پارسی دری که خالی از هزاروش و لغات آرامی می‌باشد

.

با توجه به آنچه گفته شد بنا به نظر آرتور کریستین سن ایران‌شناس دانمارکی، دین زردشت یکتاپرستی ناقص است: در این دین ایزدان بسیار وجود دارند ولی می‌توان گفت که همه آنها تجلیات ذات مزدا و در عین حال مجریان اراده اویند، که یگانه«خواست خدایی» است. ثنویت و دوگانگی این دین یک امر ظاهری بیش نیست، چه نبرد بین دو گوهر نیک و بد (دو اصل جهانی) به پیروزی گوهر نیک پایان خواهد یافت